«هفت سين» معلولان؛ امسال سادهتر از هر سال
سين مثل «سلامت»، مثل «سکه» ... همان چيزی که هر روز کمتر از ديروز در سفره معلولان نشانی از آن میبينيم.
قريب به سه ميليون نفر معلول در ايران زندگی میکنند؛ جامعهای که کمتر از پنج درصد جمعيت کشور را تشکيل میدهند و دارای نيازهای ويژهای هستند.
اما يک مرور کلی بر سطح زندگی اين افراد در ايران، ذهن را با سوالات متعددی مواجه میکند از قبيل اينکه سهم اين جامعه پنج درصدی از درآمدهای ملی چقدر است؟ حقوق اين افراد در عبور و مرور چگونه لحاظ شده؟ در مناسبسازی اماکن و معابر چقدر به فکرشان بودهايم؟ مساله آموزش کسانی که دارای محدوديتهای جسمی حرکتی هستند چه زمانی حل میشود؟ چه کسی تامين زندگی افرادی که توانايی انجام کار را ندارند بر عهده میگيرد؟ ... و دهها سوال ديگر که قطعا از ظرفيت يک گزارش خبری، خارج و پاسخ به آنها نيازمند برنامهريزی و سياستگذاری علمی برای مديريت نيازهای افراد معلول است.
خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا) در آستانه سال نو ضمن گفتوگو با چند تن از فعالان تشکلهای مردمنهاد حوزه معلولان، به مرور کيفيت زندگی افراد دارای معلوليت در سال گذشته، نحوه بررسی قانون جامع حمايت از حقوق معلولان و ارايه راهکارهايی برای نيل به سطح مطلوب زندگی اين افراد که قطعا يکی از سياستهای عدالت اجتماعی انقلاب اسلامی ايران است، میپردازد.
محمودنژاد: مستمری بايد حداقل 142 هزار تومان باشد
مديرعامل انجمن دفاع از حقوق معلولان معتقد است مستمری سال آينده معلولان بايد حدود 142 هزار تومان باشد، چرا که بر اساس قانون، مستمری معلولان بايد 30 درصد حداقل حقوق باشد در حالی که اين موضوع تاکنون محقق نشده و اين در حالی است که افزايش هشت هزار تومانی مستمریهای سال 91 هنوز پرداخت نشده است.
به گفته علیهمت محمودنژاد، پرداخت نشدن افزايش مستمریها بدليل عدم تخصيص بودجه بهزيستی از سوی دولت بوده است.
رييس هيات مديره انجمن باور: با افزايش 20-30 درصدی مستمريها نه تنها به شاخصها، بلکه به حداقلها هم نخواهيم رسيد
سهيل معينی رييس هيات مديره انجمن باور هم با بيان اينکه خيلی از افراد معلول فاقد شغل و درآمد ثابت هستند، گفت: در سال جاری، بالا رفتن سطح عمومی قيمتها باعث شده تا مستمریهای محدود، ناچيزتر از هر زمان ديگری باشد.
وی با اشاره به ميانگين مستمری 40 تا 60 هزار تومانی معلولان اظهار کرد: اگر در سال آينده مستمری معلولان دو برابر هم بشود دردی را دوا نخواهد کرد؛ چرا که طی سالهای متمادی عقبماندگی پرداخت مستمری به معلولان در مقايسه با تورم آنقدر انباشته شده که با افزايش 20-30 درصد مستمری نه تنها به شاخصها، بلکه به حداقلها هم نخواهيم رسيد.
معينی، زندگی شهروندان دارای معلوليت را از دو جنبه شاخصهای عمومی رفاهی و شاخصهای اختصاصی مربوط به معلولان بررسی کرد و با اشاره به شاخص رفاهی ويژه معلولان، اظهار کرد: هزينههايی از قبيل توانبخشی، دارو و مخارج جانبی، هزينههای اضافی هستند که به افراد معلول تحميل و باعث میشود تا افت شاخصهای رفاهی معلولان در مقايسه با ساير افراد جامعه شديدتر باشد.